Özgeçmişi Adapazarı doğumlu Sait Faik, Türk hikâyeciliğinin önde gelen yazarlarından ve çağdaş hikâyeciliğe yaptığı katkılarla Türk edebiyatında bir dönüm noktası sayılır. Toplumun problemlerine değil bireyin toplum içindeki sorunlarına yönelen yazar, öykülerinde çoğunlukla kendisinden yola çıkıp bireyler hakkında yazarak insan gerçeğini anlamaya çalıştı. Çoğunlukla şehirli alt sınıfın hayatını yazan Abasıyanık, balıkçı, işsiz, kıraathane sahibi gibi karakterleri anlattı. İnsanların yaşama biçimlerini, isteklerini, tasalarını, korkularını ve sevinçlerini irdeleyerek, toplum meselelerinden çok "insanı ele alan sanatçılar" sınıfında yer aldı. Hikâye, roman, şiir yazan, çeviriler ve röportajlar yapan sanatçı bütün bu türleri kendine özgü tarzı ile kaynaştırdı. Yazarın, anlık heyecanlarını yansıtan izlenimci ve fovist ressamların üslubunu anımsatan bir tarzı olduğu söylenmiştir. Ölümünün ardından Burgaz Adası'ndaki evi müzeye dönüştürülen yazar adına 1955 yılından bu yana her sene Sait Fait Hikaye Armağanı isimli öykü ödülü verilmektedir.

Eserleri

           Hikaye

• Semaver (1936)
• Sarnıç (1939)
• Şahmerdan (1940)
• Lüzumsuz Adam (1948)
• Mahalle Kahvesi (1950)
• Havada Bulut (1951)
• Kumpanya (1951)
• Havuz Başı (1951)
• Son Kuşlar (1952)
• Alemdağ'da Var Bir Yılan (1954)
• Az Şekerli (1954)
• Tüneldeki Çocuk (1955)

            Şiir Kitapları

• Şimdi Sevişme Vakti (1953)

             Roman

• Medarı Maişet Motoru (1944) (1952, ikinci baskı, Birtakım İnsanlar adı ile)
• Kayıp Aranıyor (1953)

             Çeviri

• Yaşamak Hırsı, Georges Simenon (1954)

            Çeviri

• Mahkeme Kapısı (1956)